فرکانس رادیو شهری بروجرد بر روی موج اف ام ردیف 107.5 مگاهرتز ،راه های ارتباطی با رادیو شماره تلفن 06642509500 و 162 سامانه پیامک 300009500 ایمیل radioborujerd@lorestan.irib.ir کانل تلگرام telegram.me/radioborujerd تاریخ تاسیس 22 بهمن ماه 1382 برنامه های این رادیو صبح ها از ساعت هفت تا هشت با برنامه چای داغ شروع و سپس بخش خبرهای ورزشی و بعد از ان موج خدمت به شهروندان بروجردی ارایه می شود برنامه های شیفت صبحگاهی رادیو بروجرد تا اذان ظهر به افق بروجرد ادامه خواهد داشت . در شیفت عصرگاهی برنامه ها از ساعت 16 در نیم سال اول با بخش خبری شروع و با برنامه یه عصر خوب ادامه می یابد و تا اذان مغرب به افق بروجرد ادامه می یابد.
چای داغ(برنامه بامدادی) موج خدمت - گروه اجتماعی صدای شهر در رادیو بروجرد بخش خبری( برنامه عصرگاهی) خطبه های نماز جمعه( روزهای شنبه و یکشنبه) یه خونه یه آشیونه( برنامه عصرگاهی)
ساختمان تولید و پخش رادیو بروجرد بعد از باغ فدک و در ابتدای جاده گلدشت قرار دارد.
آشنایی با (بروجرد)
نام بین المللی:Borujerd
نام مخفف و سه حرفی بین المللی:brj
دین و مذهب اکثر مردم شهر بروجرد شیعه دوازده امامی هستند.
زبان و گویش گویش بروجردی(فارسی) زبان گفتاری رایج در شهر بروجرد است.
جمعیت طبق سرشماری سال ۱۳۹۰ مرکز آمار ایران، جمعیت شهر بروجرد برابر با ۲۴۰،۶۵۴ نفر گزارش شدهاست که رتبه سی و سوم را در شهرهای ایران دارد.
جغرافیا بروجرد در ارتفاع ۱۶۲۰ متری از سطح دریا و در ۳۳/۹ درجه شمالی و ۴۸/۸ درجه شرقی واقع میباشد. بلندترین نقطه شهرستان بروجرد قله ولاش با ارتفاع ۳۶۲۳ متر در غرب شهر بروجرد و پست ترین ناحیه در دشت سیلاخور با ارتفاع تقریبی ۱۵۰۰ متر قرار دارد.شهر بروجرد بر کوهپایههای زاگرس و در دشت سیلاخور قرار گرفته و از سه جهت شرق، شمال و غرب به کوه ختم میشود. کوه گرین ۳۶۲۳ با متر در غرب بروجرد و کوه میش پرور ۳۵۰۰ با متر در جنوب غربی بروجرد قرار دارد. تنها در جهت جنوب و جنوب شرقی است که دشت وسیع سیلاخور قرار گرفتهاست.شهرهای ملایر و نهاوند در استان همدان، شازند در استان مرکزی و نیز خرمآباد و الشتر در مجاورت بروجرد قرار دارند
سراب ها : چشمه های پر آبی در اطراف بروجرد است که همگی از دامنه کوه گرو خارج و همیشه جریان دارند این سرابها عبارتند از:
سراب کرتول، در شمال غربی بروجرد در دامنه گرو2-سراب ماربره در ارتفاع 2300 متری گرو3-آب سرده در جنوب غربی بروجرد4-سراب هفت چشمه در شمال غرب بروجرد 5-سراب شفید در ارتفاع دوهزار متری کوه گرو در غرب بروجرد به فاصله شش کیلومتر در شمال ونائی به صورت چشمه از لابلای شکافهای سنگهای سخت خارج و با سرعت زیاد به طرف پائین سرازیر می شود و بر اثر برخورد با سنگها بصورت پودر سفید رنگ نمایش داده می شود به همین جهت سراب سفید نامیده شده این آب تمام اراضی ونائی را مشروب و بقیه این آب در پائین آبادی بطرف رود ونائی سرازیر و بسوی شهر رهسپار میشود 6- سراب زرشکه در لابلای تپه های دامنه گرو در مغرب بروجرد است همیشه در تمام سال جاری است تمام زمین های زرشکه که به چندین صد هکتار میرسد از همین آب مشروب میشوند بقیه این آب پس از عبور از دره کیوره برودخانه گوشه وارد بطرف جنوب رهسپار میشود 7- سراب جانیزه در جنوب غرب بروجرد و در شمال آبادی چنارستان قرار دارد این آب از لابلای سنگهای سخت و بزرگ بشدت خارج و در حدود سه شنگ آب است پس از طی اندکی راه با آب چشمه دیگر مخلوط و از کنار ده چنارستان عبور میکند و بسوی آبادیهای سیلاخور سفلی سرازیر و بقیه آن برودخانه چالان چولان متصل میشود ار تفاع این آب نسبت به سطح دریا در حدود 1540 متر است .
خایان در گویش بروجردی خایو یا خایون نامیده میشود. این روستای پرجمعیت در پانزده کیلومتری جنوب شرقی شهر بروجرد و در دامنه تپههای شرق این شهرستان، در کناره دشت سیلاخورقرار گرفته است. شهرت خایان بخاطر داشتن باغهای میوه(مخصوصا گوجه سبز (انواع آلو)) فراوان است که در خایان تولید میشود و از کیفیت بالایی برخوردارند. این روستای بزرگ و زیبا در اصل در میان دره ای وسیع بنا شده که 2 قنات بزرگ دارد ، هرچند که طی این چند سال اخیر آب این قناتها به افول گراییده و وضعیت چندان خوبی از لحاظ آب ندارد و تعدادی زیادی از باغات در حال نابودی است ، ولی با تلاش مردم و دولت قرار است که چاه عمیق برای این روستا کنده و مورد استفاه قرار گیرد. آب و هوای خایان معتدل و تابستان متوسطی دارد از انواع میوه در آنجا یافت میشود از گردو گرفته تا انواع آلو و زردآلو و هلو مخصوصا آلبالوی بسیار مرغوبی دارد و گیلاس و در سیفی کاری هم انواع سیفی جات را در خود جای داده مردمانی خون گرم و مهربان حدود 6 سال پیش طی زلزله ای که در آن حوالی بروز داده شد باعث شد که تمام خانه های قدیمی این روستا که مطمئناً قدمت زیادی داشته از دست رفته و با بی توجهی مسئولین و شاید مردم هیچ گونه اثری از آثار قدیم برجای نمانده ، فقط شاید در دسترس مردم این روستا عکسها و فیلمهایی مربوط به مراسم های عروسی و محرمها بجای مانده باشد. تصاویر زیبایی از فصل بهار و مخصوصا در فصل پاییز میشه از اونجا برداشت کرد و مخصوصا کوچه باغهای بسیار زیبا و دالانی شکل این روستا زبانزد خاص و عام هست و بیشه هایی که لحظه های بسیار آرامبخشی رو میتونه واسه تمام مردم آشنا و غیر آشنا به آنجا بوجود بیاره. دراطراف خایان و در کوههای نزدیک روستا منطقه ای بنام قشلاق وجود دارد که مخصوص خانواده ای است که نسل در نسل به ارث رسیده و توتهای بسیار خوشمزه و شیرینی دارد و این قشلاق از یک چشمه که همیشه آب دارد آبیاری شده و کاملاً به طریق سنتی است
جمعیت
بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت این روستا در سال 1391، برابر با 3963 نفر بوده است که از این میان حدود 2000نفر مرد و بقیه زن بوده اند. خایان 1130خانوار جمعیت دارد.
باغات
خایان حدود پانصد هکتار باغ میوه دارد ازاین مقدار باغ حدود 208 هکتار کنار جاده اصلی بروجرد به خرم آباد میباشدکه با چهار حلقه چاه عمیق آبیاری میشوندو ما بقی در شرق و شمال و غرب روستا به شکل مدور میباشد که با دو رشته قنات آبیاری،که معروف به قنات بالا و قنات کهریز هستند.
بروجرد استان لرستان طبیعت گردی در میان شکوفه های سیب/ زیبایی سحرانگیز بهار بروجرد [۱] شهر بروجرد با داشتن آب و هوای منحصر به فرد و طبیعتی سحر انگیز گردشگران را به خود فرا می خواند تا این روزها منطقه "گلدشت" با همه شکوفه های سیبش میزبان مسافران باشد.
شهرستان بروجرد به دلیل برخورداری از جاذبههای تفریحی، تاریخی و مذهبی هر ساله در فصول بهار و تعطیلات نوروز و تابستان پذیرای میهمانان و گردشگران فراوانی از سراسر کشور است. مسافران و گردشگرانی که با عبور از بروجرد به سمت دیگر شهرهای کشور به ویژه جنوب، توقفی حتی کوتاه برای بهره مندی از مناظر بکر و تفرجگاههای این شهرستان خواهند داشت و با رفتن به دامان طبیعت دل انگیز این منطقه، خاطرات خوشی را ره آورد سفر خود خواهند کرد. اغلب محورها و جادههای خروجی و حاشیه شهرستان بروجرد به روستاهای خوش آب و هوایی ختم میشود که زیباییهای آن در تمامی فصول سال چشم هر بیننده را به خود خیره میکند. این در حالیست که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان آب و هوای شهرستان بروجرد، اقلیم این شهرستان و طول و عرض جغرافیایی آن هم ارز بسیاری از نقاط کشورهای اروپایی است.
در میان این همه مواهب الهی تفرجگاه بکر سراب "کرتول" همچون نگینی سبز و آبی با عطر روحبخش گلها و سبزه زارها پذیرای گردشگران و دوستداران طبیعت است. تفرجگاه سراب کرتول در دامنه کوههای گرین و در میان قلل زیبای هیجده یال و قلههای نهاوند مانند یال کبود و چل نابالغان و دره سیب با پذیرایی از گردشگران بر خود میبالد. همه ساله به واسطه ریزش فراوان برف در ارتفاعات این منطقه و آب شدن تدریجی برف در این منطقه، در فصل بهار و تابستان، رودخانهای خروشان و زیبا در دامنه این کوهها پدیدار میشود. طراوت و رقص سبزههای این منطقه از برکت خروش و جوشش این رودخانه است. تفرجگاه سراب کرتول در ایام سال و روزهای تعطیل هفته و به ویژه روز ۱۳ نوروز آغوش سبز و زیبای خود را به روی خانوادههای بروجردی و میهمانانشان باز و آرامش را برای گذران یک روز خوب در دامان طبیعت به آنها هدیه می کند. تفرجگاه سراب کرتول یکی از مناطق زیبا و بکر بخش اشترینان است که برای تبدیل آن به یک منطقه زیبای گردشگری توجه ویژه مسئولان را میطلبد. این منطقه پر آب و درخت یکی از زیبا ترین مناطق گردشگری با طبیعتی بکر، درختان کهنسال و آب زلال فراوان است که در فاصله ۱۸ کیلومتری شهر بروجرد در جوار روستای توده زن قرار دارد.
ونّایی نام روستایی بزرگ و آباد در شهرستان بروجرد در غرب ایران است. این روستا از توابع بخش اشترینان این شهرستان بوده و در ۱۲ کیلومتری شمال غربی شهر بروجرد در منطقهای کوهستانی قرار گرفته است. ونایی به عنوان یکی از بزرگترین و پرجمعیتترین مناطق روستایی بروجرد، از ۱۰ کوه و قله مرتفع و شگفت انگیز از جمله "هجده یال"، "سه کوزان"، "والاش"، "برنجه" و "هیگره" برخوردار است. ونایی در تنگهای بین دو کوه بلند برآفتاب و کوه گرین قرار گرفته است و آب و هوایی کوهستانی دارد. زمستانهای آن سرد و پربرف و تابستانهای آن خنک و معتدل است. جنوب ونایی را دشت کوچکی تشکیل می دهد که به دلیل وجود آب فراوان، کشاورزی در آن رونق دارد. وجود چشمهسارهای جوشان همچون سراب سفید، دو روزنه، طوطیا و سراب پنبه که از دامن کوههای این منطقه می جوشد و منبع اصلی آب شرب شهر بروجرد است، علاوه بر رونق کشاورزی، طراوت ویژهای را با صدای دلنشین جویبارها در کنار عطر سبزههای بهاری و خنکی نسیم دشتها در مقابل چشم گردشگران به تصویر میکشد. رودخانه مهیج و خروشان سیمره که از تلاقی چشمهسارهای پرآب این منطقه تشکیل شده، گامی بلند را برای سیرابی دشتهای جنوبی لرستان و پیوستن به رودخانه دز در خوزستان برداشته است. این روستا با جاده آسفالته به بروجرد و اشترینان و با جاده شنی به الشتر وصل میشود. منطقه سرسبز و بکر روستای "ونایی" از جمله مناطق پر جاذبه بروجرد به شمار میرود که اغلب گردشگران و به ویژه دوستداران کوهپیمایی و کوهنوردی اوقات خوشی را در آن سپری میکنند. ونایی از مناطق گردشگری طبیعی بروجرد است و در فهرست روستاهای گردشگری استان لرستان قرار دارد. دارای یک قلعه تاریخی به شماره ثبت ملی ۱۱۲۲۴ و یک دهنه غار است. ونایی به خاطر سرچشمه های گوناگون، بیشه زارها و کوههای مرتفع از توان بالایی برای گردشگری برخوردار است. با این وجود "ونایی" را در روزهای تعطیل هفته و ایام نوروز ، بهار و تابستان خنکش بهتر از هر زمان دیگر میتوان احساس کرد چرا که عمده خانوادههای بروجردی به همراه مسافران و میهمانان خود از ساعات اولیه صبح راهی این منطقه شده تا با نشستن در کنار رودخانه و چشمههای پر آب آن ، اوقاتی خوش را در خلوت طبیعت سپری کنند. همچنین ونایی به عنوان زیستگاهی مناسب برای گونههای جانوری بومی منطقه محسوب می شود و جاندارانی همچون گراز، گرگ، روباه، خرگوش، موش صحرایی، کفتار، خدنگ و پرندگانی مانند حواصیل، کبک، خروس کولی و چنگر از جمله جانوران منطقه کوهستانی ونایی هستند. پوشش گیاهی غنی این منطقه به ویژه در بهار طبیعت و تابستان همواره مورد توجه اهالی و گردشگران بوده چرا که رویش گیاهان معطر دارویی و خوراکی همانند پونه، بابونه، گون و میخک وحشی به وفور مشاهده میشود.
منطقه درختی و سرسبز " گلدشت" بروجرد از جمله تفرجگاههای این شهرستان است که اغلب مسافران و گردشگران با نام و ویژگیهای طبیعی این مکان به خوبی آشنایی دارند. گلدشت یک دره و جلگه وسیع در دامنه کوههای سر به فلک کشیده زاگرس است که محدوده این منطقه از غرب تپه چغای بروجرد آغاز و تا کپرگه ادامه دارد. گلدشت مشتمل بر چندین روستا است که روستاهای فیال، شیخ میری، قلعه و کپرگه بخشهای مهم آن هستند. دسترسی به گلدشت از طریق جاده آسفالته به طول ۱۲ کیلومتر از غرب شهر بروجرد امکانپذیر است. این دره آبرفتی حاوی چشمه ها و سرابهای گوناگون است که آب آن ناشی از ذوب برفهای قلل کوه گرین باعث روان شدن رودخانه ای دائمی در این ناحیه شده و به تبع کشاورزی و باغداری در این ناحیه سر سبز از رونق زیادی برخوردار شده است. دو طرف جاده گلدشت بروجرد مملو از باغهای سیب است که در فصل بهار دیدن شکوفههای درختان چشم هر رهگذری را به خود خیره کرده و انتهای این باغها نیز به رودخانه پر آب گلرود ختم میشود. گلدشت ناحیه ییلاقی شهروندان بروجردی به حساب می آید و ویلاهای زیبایی در گوشه و کنار آن دیده می شود و همچنین روستائیان خونگرم و امکانات تفریحی فراوان باعث شده تا این ناحیه به خصوص در ایام تعطیل شاهد حضور جمعیت زیادی از مردم بروجرد و مسافران و گردشگران باشد. گلدشت منطقهای است وسیع و روستاهای آبادی چون شیخ میری و قلعه در آن قرار دارند. سرابها و چشمههای گوناگونی در این دره آبرفتی وجود دارد و آب ناشی از ذوب برفهای قلل کوه گرین و کوه میش پرور باعث روان شدن رودخانهای دائمی در این ناحیه شده که به تبع آن کشاورزی و باغداری در این ناحیه سرسبز از رونق زیادی برخوردار شده است.
آرامگاه محسن خالد ابن علی در روستای گوشه در ۲۸ کیلومتری جنوب خاوری بروجرد بر سینه کوه مشهور به «دیارگاه» در قسمت شمالی و بالای روستا قرار گرفته است. جنس بنا از سنگ و آجر بوده و گنبد مخروطی شکل آن بر بنایی هشت ضلعی که هر ضلع آن ۵/۲ متر است، بنا نهاده شده است و روی گنبد را با موزاییک و کاشی پوشانده اند. ارتفاع این بقعه حدودا ۱۳ متر است. در وسط قبری است که بر روی آن ضریحی از چوب مشبک با نقوش ستاره ای قرار دارد. درب ورودی مقبره به بلندی ۷۰/۱ متر از جنس چوب و قدیمی است که تیکه کاری هایی به اشکال هندسی دارد. بقعه امام زاده محسن بن علی (ع) به اعتقاد اهالی مربوط به فردی از اعقاب حضرت زین العابدین (ع) است.
بنای امامزاده والیان بروجرد:
در ۲۴ کیلومتری جنوب بروجرد و بر سر راه بروجرد خرم آباد، در روستای والیان بروجرد آرامگاهی با قدمت تاریخی وجود دارد که مورد احترام اهالی است. در این آرامگاه دو قبر معروف به امامزاده احمد و خدیجه خاتون وجود دارند. مقبره از نظر فرم بنا به جز قسمت طاق حرم چندان قدیمی به نظر نمی رسد و دارای ایوان دو گلدسته و گنبد است. در اطراف ان گورستان قدیمی است که قدمت آن به قرن ۶ هجری می رسد و اغلب سنگ قبرهای آن به خط کوفی است. در گویش محلی به آن امامزاده ویلون گفته می شود که به مردم آن را به کنایه یا ناآگاهانه به معنای امام زاده سرگردان به کار می برند.
مجموعه امامزاده جعفر بروجرد:
مجموعه امام زاده جعفر در شرق شهر بروجرد و قرار دارد و شامل بقعه امام زاده جعفر و حواشی آن، بقعه دوخواهران، گورستان عمومی و آرامگاه خصوصی است...
بنای شاهزاده ابوالحسن بروجرد:
در محله میر بروجرد، مقبره ای قرار دارد که ساختمان آن تجدید بنا شده و به شاهززاده ابوالحسن مشهور است. مقبره، شامل یک صحن کوچک و ایوانی مربع شکل به ابعاد ۵/۴۵/۴ متر است. حرم مقبره هشت ضلعی است که تاق آن شش متر ارتفاع دارد. در وسط آن، دو ضریح چوبی و آهنی وجود دارد و در میان آن ها قبر قرار گرفته است. روی این قبر، سنگی از مرمر سفید به اندازه ۳۳۸۶ سانتی متر قرار دارد که در وسط آن نام صاحب قبر نوشته شده است. نسبت امام زاده با چند واسطه به امام سجاد (ع) می رسد که مورد تردید است. هم چنین در خصوص ساخت بنا، آن را به حموله وزیر سلسله قره قویونلو نسبت می دهند .
بقعه زواریون:
در پنج کیلومتری شمال شهر بروجرد و بر فراز تپه های مشرف بر شهر، بنای قابل توجهی قرار دارد که به نام زواریون (زواریجان یا زوارگان) مشهور است. این بنای آجری دارای گنبدی کوچک، حجره های مختلف و یک ضریح است و قبرستان کوچکی در کنار آن قرار دارد و روستایی نیز به همین نام در نزدیکی آن است...
بنای امام زاده قاسم بروجرد:
در شرق شهر بروجرد
بنای امامزاده ابراهیم:
بنای امامزاده پیر نو :
بنای امام زاده عسگری (در روستای تپه مولا):
بنای امام زاده عبد الله:
آرامگاه دو خواهران (در مسجد دوخواهران):
آرامگاه دوخواهران (در امامزاده جعفر):
آرامگاه آقا بزرگ بروجردی:
آرامگاه میرزا محمود مواهبی طباطبایی:
در بوستان صامتیه در خیابان صفا
گلزار شهدا قاآنی
آرامگاه صامت بروجردی:
قبر صامت بروجردی شاعر بزرگ سده سیزدهم، در بوستان صامتیه در خیابان صفای این شهر قرار دارد و در سالهای اخیر بنای یادبودی توسط شهرداری بر آن ساخته شده و سنگ قبر آن تجدید گردیده است.
آرامگاه خصوصی صامتیه:
در کوچه پشت بوستان صامتیه (صفا) آرامگاهی خصوصی قرار دارد که بنای جالب توجهی دارد.
آرامگاه جمالیه (مدفن واعظ اصفهانی):
سیدجمال الدین واعظ اصفهانی ملقب به صدراواعظین و صدرالمحققین از واعظان نامی و مبارزان دوران مشروطیت است. وی به سال ۱۲۷۹ قمری در همدان یا اصفهان به دنیا آمد. او برادرزادهٔ آیت آلله سیداسماعیل صدرعاملی اصفهانی است. در کودکی پدرش را از دست دادو به همراه مادر به تهران آمد. پس از تحصیلات ابتدائی به اصفهان رفت و به فراگیری مقدمات عربی و فلسفه و عرفان پرداخت. او در اصفهان مشغول وعظ و تبلیغ گشت و در اندک زمانی از وعاظ مشهور شد. به علت جوّ استبدادی که ضل السلطان در اصفهان برقرار کرده بود ، سیدجمال در ۱۳۱۹قمری به تبریز رفت و در مورد اهمیت قانون و مزایای حکومت قانونی خطابه هایی ایراد نمود. در بازگشت به اصفهان پس از انتشار کتاب رویای صادقانه با همکاری شیخ احمد مجدالاسلام کرمانی و میرزا نصرالله ملک المتکلمین، مورد کینهٔ ظل السلطان قرار گرفت. سپس به تهران آمد و به تشویق محافل آزادیخواهان شبها در مسجد شاه به وعظ و خطابه پرداخت. وی در اوایل مشروطیت در مساجد و انجمن ها به طرفداری از مشروطه سخنرانی می کرد. وبه همین جهت مورد توجه مردم واقع شده بود. پاره آی از سخنرانی ها او در روزنامه ای به نام الجمال چاپ شد. در زمان به توپ بستن مجلس، به شاه عبدالعظیم رفت و از آنجا به قصد عتبات عازم همدان شد. وی بواسطهٔ سوابق دوستی، ورود خود را به میرزا محمس خان مظفرالملک ، حاکم همدان ، اعلام کرد. او نیز این مسأله را به دربار تهران گزارش داد. لذا امیرافخم همدانی، حاکم بروجرد ، از طرف دربار مأمور شد تا سیدجمال الدین را به بروجرد ببرد. سیدجمال مدتی در بروجرد زندانی بود و عاقبت توسط عمال محمدعلی شاه قاجار مسموم و خفه گردید و در قبرستان یخچال این شهر دفن شد. این آرامگاه امروزه در محوطه شهرداری بروجرد قرار دارد. بعدها این قبرستان به جمالیه معروف گردید. در کارنامهٔ بزرگان سال درگذشت وی ۱۳۳۶قمری ذکر شده است. لباس التقوی از آثار اوست.
محمد فاضل لنکرانی لطف الله صافی گلپایگانی ناصر مکارم شیرازی سید محمد هاشم غضنفری خوانساری سید موسی شبیری زنجانی حسین نوری همدانی و ...
تالیفات
رساله در استصحاب رساله در واجب مطلق و مشروط رساله در خیارات رساله در ادبیات فارسی و ...
قبر محمدباقر سلطانی در کنار ضریح خمینی
سید محمدباقر سلطانی طباطبایی بروجردی (۱۳۹۲ بروجرد - ۱۳۷۶ تهران) فقیه، اصولی و مجتهدشیعی بود. او همچنین پدر زن سید احمد خمینی بود.
پدرش، سید علیاصغر، ملقب به سلطان العلماء بروجردی، یکی از عالمان بزرگ سادات طباطبایی در منطقه بروجرد بوده است. نسبش با ۳۱ واسطه به حسن بن علی میرسد.[۱]
تحصیل
وی خواندن و نوشتن و قرائت قرآن را از پدرش آموخت. پس از آن، جهت فراگیری علوم دینی وارد حوزه علمیه بروجرد شد. از اسامی استادانش در حوزه بروجرد، اطلاعی به دست نیامده است.
در سال ۱۳۴۸ (قمری) به قم مهاجرت نمود و ۷ سال در آنجا ماند. سپس عازم مشهد شد و یک سال در آنجا اقامت کرد. در سال ۱۳۵۶ (قمری) بعد از مدتی اقامت در مشهد، جهت تکمیل علوم به نجف رفت و به مدت دو سال از محضر اساتید آنجا بهرهمند شد. در سال ۱۳۵۹ (قمری) به قم بازگشت و بیش از ۵۰ سال به تدریس پرداخت. وی به درجه اجتهاد رسید.
بروجرد -: قلعه آقبلاغ از قلعه های تاریخی بروجرد است که در منطقه گردشگری روستای آق بلاغ واقع شده و هر ساله به دلیل جاذبه های تاریخی و همچنین وجود تنها ذخیره گاه درختان کم یاب این شهرستان میزبان گردشگران است.
روستای آق بلاغ در 24 کیلومتری بروجرد در مسیر جاده اراک واقع شده است. قلعه تاریخی آق بلاغ یا قلعه پرویز خان در این روستا با مساحت دو هزار متر مربع مربوط به دوره قاجار بر روی تپه ای باستانی در منطقه گردشگری آق بلاغ با مساحت 422 کیلومتر قرارگرفته است. این قلعه متعلق به پرویزخان پدر دکتر پورپرویز در بروجرد بوده و مربوط به دوره قاجار است.
بنابراین گزارش، قلعه تاریخی آق بلاغ یک مجموعه مسکونی متعلق به مالکین محلی(دکتر پورپرویز) بوده که بیشتر در فصول برداشت محصولات کشاورزی مورد استفاده قرار می گرفته است و در حال حاضر خالی از سکنه است.
رئیس اداره میراث فرهنگی و صنایع دستی بروجرد در گفتگو با خبرنگار مهر در رابطه با قلعه تاریخی آق بلاغ می گوید: قلعه تاریخی آق بلاغ واقع در روستای آق بلاغ از جمله قلعه های تاریخی بروجرد است که طی سالهای گذشته مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته است.
حجت اله یارمحمدی می افزاید: مرمت این قلعه در سه فصل متوالی انجام شده که حدود 90 میلیون تومان هزینه در بر داشته است و در سال جاری نیز 30 میلیون تومان برای ادامه مرمت به این بنا اختصاص داده شده است.
وی ادامه می دهد: با تشخیص وضعیت اضطراری و نیاز به مرمت مجدد پیگیری های لازم برای تخصیص اعتبار برای مرمت قلعه آق بلاغ انجام شده است.
رئیس اداره میراث فرهنگی و صنایع دستی می گوید: این قلعه هر ساله در ایام نوروز میزبان گردشگران زیادی از اقصی نقاط کشور است.
یارمحمدی یادآور شد: این قلعه تاریخی از جمله بناهای تاریخی بروجرد است که در سال 1380 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
وی با بیان اینکه در سال گذشته 26 امامزاده و مقبره علمای بروجردی در سامانه ملی به ثبت رسیده است، می افزاید: در شهرستان بروجرد حدود 400 اثر شامل بناها، خانه ها، قلعه های تاریخی،مساجد وامامزادگان شناسایی شده که از این تعداد 165 اثر به ثبت ملی رسیده اند.
یارمحمدی تصریح می کند: با مرمت بناها و قلعه های تاریخی می توان در راستای جذب گردشگران در ایام نوروز و تعطیلات اقدام و از تخریب این سرمایه های ملی جلوگیری کرد.
رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری بروجرد نیز در این رابطه در گفتگو با مهر می گوید: قلعه تاریخی آق بلاغ از موقعیت جغرافیایی خوبی برخوردار است که توانسته هر ساله میزبان گردشگران زیادی باشد.
داریوش عباسی می گوید: به لحاظ وجود آب و هوای مطبوع روستای آق بلاغ و زیبایی منحصر به فرد این منطقه هر ساله این روستا میزبان گردشگران زیادی است و همچنین به عنوان ذخیره گاه درختان کم یاب معرفی شده است.
وی می افزاید: این ذخیره گاه دارای مساحت 50 هزار هکتار بوده و درختانی چون گنجشک سیاه، گلابی وحشی، چنار و...در آن وجود دارد.
رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری بروجرد با بیان اینکه تنها ذخیره گاه درختان کم یاب در منطقه آق بلاغ این شهرستان وجود دارد ادامه می دهد: در صورت تخصیص اعتبار می توانیم این ذخیره گاه را توسعه داده و در جهت توسعه پایدار و جذب گردشگر گامهای بیشتری برداریم.
قلعه وتپه آق بلاغیک محوطه تاریخی در شرق شهرستان بروجرد است. این اثر مربوط به دوره قاجار است و در بخش مرکزی، روستای آقبلاغ واقع شده است. این اثر در تاریخ ۵ آذر ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۳۶۶ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
قلعه آق بلاغ همچنین با نام قلعه پرویزخان شهرت دارد و در مسیر جاده بروجرد - اراک قرار گرفته است و به عنوان اقامتگاه تابستانی مورد استفاده قرار می گرفته است.
مشخصات قلعه
قلعه آقبلاغ مربع شکل و دارای چهار برج است و یک دروازه اصلی با درب بزرگ چوبی دارد که در اطراف آن دو خواجه نشین احداث شده است. از طریق یک دالان به حیاط اصلی دسترسی برقرار می شود که خود دو بخش است. بنا دارای دو طبقه است که طبقه بالا نشیمنگاه و طبقه زیرین شامل یک اسطبل ستوندار با طاقهای آجری است. طبقه زیرزین نیم طبقه است به طوری که کف طبقه بالای ساختمان از محوطه تنها 60 سانتیمتر بلندتر است. طبقه بالایی شامل ایوان، تالار پنجدربی و در طرفین آن دو طاق قرینه است
دِهکُرد Dehkord روستایی است بزرگ و آباد در شهرستان بروجرد در استان لرستان. این روستا در دهستان والانجرد در شرق بخش مرکزی این شهرستان قرار دارد.دهکرد تا شهر بروجرد ده کیلومتر فاصله دارد و در مسیر بروجرد به اراک در منطقهای کوهستانی قرار گرفته است. سد دهکرد در سالهای اخیر برای ذخیره آب کشاورزی در این منطقه ایجاد شده و موجب رونق بیشتر کشاورزی و باغداری در این روستا شده است.
جمعیت
بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت این روستا در سال ۱۳۸۵، برابر با ۱۲۵۵ نفر بوده است که از این میان ۶۴۲ نفر مرد و بقیه زن بودهاند. ده کرد ۳۰۷ خانوار جمعیت دارد
بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت کوشکی پائین در سال ۱۳۸۵ برابر با ۳۶۸ نفر بوده است که از این میان ۱۷۶ نفر مرد و بقیه زن بوده اند. این روستا ۸۶ خانوار دارد
چرای گوسفندان در مراتع چنارستان در جنوب غربی بروجرد.
چنارستان روستایی است از توابع شهرستان بروجرد در استان لرستان. این روستا در دهستان همتآباد در بخش مرکزی این شهرستان قرار دارد . چنارستان در دامنه کوههای زاگرس در پنج و نیم کیلومتری جنوب شهر بروجرد و بر سر راه بروجرد-بیرانشهر-خرم آباد قرار گرفته است و دارای آب و هوای معتدل کوهستانی است. کشاورزی دیم و آبی و نیز دامپروری در آن رونق دارد. چنارستان دارای باغها و بیشههایی است که در بهار و تابستان از گردشگاههای منطقه بروجرد به حساب میآیند.
جمعیت
بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت چنارستان در سال ۱۳۸۵ برابر با ۶۸۴ نفر بوده است که از این میان ۳۵۰ نفر مرد و بقیه زن بوده اند. این روستا ۱۶۹ خانوار دارد
آتشکدهها، چه روشن و چه خاموش، در هرکجا که باشند، گویای تمدن و دیرینگی آن دیار هستند و از روزگاری دور و دراز سخن میگویند. بسیاری از آتشکدهها، کمینه، بازماندههایی از روزگار ساسانی هستند که از نگاه تاریخی و پژوهشی ارج و ارزش بسیاری دارند و میتوانند ما را از گذشتههای دور آگاه کنند. یکی از این آتشکدهها در شهر «بروجرد» استان لرستان است آنهم درست در جایی است که امروزه مسجد «جامع» یا «عتیق» شهر است. به روشنی میتوان ساخته شدن مسجد بر روی آتشکده را دید. ساخت مسجد جامع بروجرد؛ بنابر تابلویی که میراث فرهنگی در کنار آن زده است، به سدهی چهارم مهی(:قمری)، و به روزگار حکومت آل بویه باز میگردد. البته بسیاری از نوشتهها، آغاز ساخت آن را سالهای ۱۵۰ تا ۲۲۶ مهی و در روزگار حکومت «ابودلف» بر باختر(:غرب) ایران، نوشتهاند. پس از آن، در سدههای گوناگون، بازسازیهای بسیاری در این مسجد انجام گرفت. مسجد جامع بروجرد، به شوند(:دلیل) معماری کممانند خود، از ارزش بسیاری برخوردار است. تا چند سال پیش کسی از وجود آتشکده، در زیر مسجد، آگاهی نداشت. تا اینکه زمینلرزه، بخشی از آن را آشکار ساخت. در سال ١٣٦٢ تا ١٣٧٠ خورشیدی؛ زندهیاد «محمد مهریار» به همراهی «محمد مقدس»، با اجازهی میراث فرهنگی، در آنجا به کاوش پرداختند و توانستند برجایماندههای آتشکدهای بزرگ و باشکوه را در زیر گنبدخانهی مسجد، از زیر خاک بیرون آورند.
آتشکدهها، چه روشن و چه خاموش، در هرکجا که باشند، گویای تمدن و دیرینگی آن دیار هستند و از روزگاری دور و دراز سخن میگویند. بسیاری از آتشکدهها، کمینه، بازماندههایی از روزگار ساسانی هستند که از نگاه تاریخی و پژوهشی ارج و ارزش بسیاری دارند و میتوانند ما را از گذشتههای دور آگاه کنند. یکی از این آتشکدهها در شهر «بروجرد» استان لرستان است آنهم درست در جایی است که امروزه مسجد «جامع» یا «عتیق» شهر است. به روشنی میتوان ساخته شدن مسجد بر روی آتشکده را دید. ساخت مسجد جامع بروجرد؛ بنابر تابلویی که میراث فرهنگی در کنار آن زده است، به سدهی چهارم مهی(:قمری)، و به روزگار حکومت آل بویه باز میگردد. البته بسیاری از نوشتهها، آغاز ساخت آن را سالهای ۱۵۰ تا ۲۲۶ مهی و در روزگار حکومت «ابودلف» بر باختر(:غرب) ایران، نوشتهاند. پس از آن، در سدههای گوناگون، بازسازیهای بسیاری در این مسجد انجام گرفت. مسجد جامع بروجرد، به شوند(:دلیل) معماری کممانند خود، از ارزش بسیاری برخوردار است. تا چند سال پیش کسی از وجود آتشکده، در زیر مسجد، آگاهی نداشت. تا اینکه زمینلرزه، بخشی از آن را آشکار ساخت. در سال ١٣٦٢ تا ١٣٧٠ خورشیدی؛ زندهیاد «محمد مهریار» به همراهی «محمد مقدس»، با اجازهی میراث فرهنگی، در آنجا به کاوش پرداختند و توانستند برجایماندههای آتشکدهای بزرگ و باشکوه را در زیر گنبدخانهی مسجد، از زیر خاک بیرون آورند.
